ترجمه ای از مصاحبۀ روزنامۀ المشاهد با عبدالله العلفی گویندۀ رسمی بهائیان یمن دربارۀ دیانت بهائی و بازداشت بهائیان در یمن

برگرفته از وب سایت ولوله در شهر

العلفی: دیانت بهائی مستقل است و 2000 بهائی یمنی جزو پیروان این دیانت هستند.

ترجمه ای از مصاحبۀ المشاهد دربارۀ دیانت بهائی و بازداشت بهائیان در یمن، برگرفته از:

http://almashahid.net/mobile/news.php?id=603

دوم شهریور 1395

المشاهد-  صنعاء- فؤاد عبدالرحيم

صحبت در بارۀ یهود یمن امریست که یمنیان به شنیدن آن عادت کرده اند، با اینکه تعدادشان از 100 نفر بیش نیست، امّا صحبت در مورد بهائیان یمن امریست که بیشتر یمنی ها از آن اطلاعی ندارند با اینکه بهائیّت از مدت زمانی در این کشور هست.

دو هفته پیش دستگاه های امنیتی مربوط به حوثی‌ها و صالح در صنعاء اقدام به دستگیری 68 بهائی که یک گردهمایی جوانان را تنظیم می نمودند کرد، از آن تاریخ به بعد وسائل ارتباط جمعی و ملت اهمیّت زیادی به دانستن دربارۀ این اقلیّت که یکباره ظاهر شد دادند، و سؤالات زیادی دربارۀ راز این پیدایش ناگهانی در اذهان بوجود آمد، پرسش هائی مانند بهائیّت چیست؟ و تعداد پیروان آن در یمن؟ و آیا فرقه ای از اسلام است یا دیانتی مستقل؟

با این پرسش ها روزنامۀ المشاهد با  عبدالله العلفی گویندۀ رسمی بهائیان یمن ملاقات نمود.

بهائیّت در یمن از 172 سال پیش

* بهائیّت در یمن قبل از برنامۀ دستگیری کجا بود؟

- بهائییت از 172 پیش در یمن موجود است، وقتی که جوانی بنام علی محمّد شیرازی که در مدینۀ شیراز در ایران بدنیا آمده بود در سال 1260 هجری مطابق 1844 م. وارد "مخا" شد [مُخا از شهرهای ساحلی یمن است که در مسیر سفر دریایی ایرانیان (از بنادر جنوبی ایران به سمت جدّه، مکّه و مدینه) قرار داشته] و بشارت به دیانت بهائی داد و معروف به حضرت باب بود .

* چرا کسی در باره بهائّیت نمی شنید با اینکه بیش از یک قرن و نیم از آنمی گذرد همانطور که ذکر کردید.

- بهائیان آداب دینی خود را به صورت طبیعی انجام می دادند، لذا کسی دربارۀ آنان اطلاعی نداشت و الان بعلت این دستگیری ها در صنعاء همه متوجه شدند.

14 بازداشتی بهائی

* علت دستگیری چه بود؟

- ما علت دستگیری را نمی دانیم و هیچ اتهامی تا به الان به آنان داده نشده، و پس از اقدامات تعداد 54 نفر پس از اینکه از آنان تعهد گرفتند که هیچ گونه فعالیّت بهائی نداشته باشند آزاد شدند و الان 14 نفر هنوز دستگیر هستند.

* در وقت دستگیری چه نوع فعالیتی انجام می دادید؟

- یک گردهمایی سالیانۀ جوانان بود که تعدادی از جوانان مناطق مختلف در آن شرکت می کنند که هدف آن بالا بردن درک جوانان نسبت به عشق به وطن و محبّت انسان ها به یکدیگر است.

این گردهمایی به این هدف است که جوانان نقش خود را  در خدمت به جامعه ایفاء نمایند و ابتکارات خود را در این زمینه بکار گیرند.

ما فرقه ای از اسلام نیستیم

* آیا بهائیّت فرقه ای از اسلام است یا دیانتی مستقل؟

- بهائیّت دیانتی مستقل است و فرقه ای از اسلام نیست، در سال 1863 در بغداد ظاهر شد و حضرت بَهاءُالله مؤسّس دیانت بهایی در سال 1817 متولد شدند و نامشان حسین علی عباس نوری، و پدرشان وزیر دوران امپراطوری قاجار در ایران بودند، در سال 1844 پیامبری جوان از آل رسول الله صلّی اللهُ علیه و سلّم ظاهر شد، و اعلان کرد که صاحب رسالت آسمانی بنام بابیّت است و اسمش علی محمّد شیرازی و لقبش حضرت باب است، و مژده به ظهور رسولی جدید به فاصلۀ چند سالی بعد از خود داد و ظهور او و اعلان دینش جز برای آماده کردن مردم برای استقبال از دیانت بهائی و ایمان به آن نبود.

* منتسبین به دیانت بهائی چه تعدادی هستند و چگونه این دیانت انتشار پیدا کرد؟

- تعداد منتسبین به دیانت بهائی به نظرم بیش از دوهزار نفر است و سبب انتشار آن این بوده است که مخا در مسیر تجارت جهانی بوده جایی که جمع  زیادی از اهالی مشرق از آنجا عبور می کردند، کسانی که برای زیارت حضرت بهاءالله مؤسّس دیانت بهائی به عکّا می رفتند که زندان او از طرف امپراطوری عثمانی در زندان عکّا در فلسطین به انجام رسید و این امر در وارد شدن دیانت بهائی به یمن دخیل است. امّا امروز از اسباب انتشار دیانت بهائی وجود اینترنت است که ارتباط بین مردم را آسان کرد، و دیانت بهائی توانست به عدّۀ زیادی از جوانان برسد.

* بهائیان در چه مناطقی در یمن هستند؟

- طبق قرائن تاریخی نقاطی که بهائیان در آنجا هستند متمرکز در مناطقی است چون عدن و المکلا و صنعاء و تعز و الحدیدة و اِب و سقطری و لحج و غیره، با این آگاهی که بهائیان از اوّلین کسانی بودند که مشاغل و خدمات بهداشتی جدید را در چند شهر عمده انجام دادند و خدماتی چون داروخانه و دندانپزشکی و چشم پزشکی و غیره را در شهرهایی چون صنعاء و لحج و سقطری و الحدیدة و تعز و اِب و غیره وارد کردند.

حضرت بهاءالله مؤسّس دیانت بهائی

* از برجسته ترین شخصیّت های تاریخی منتسب به این دیانت چه کسانی هستند؟

- از برجسته ترین مشاهیر ایشان در یمن کمال بن حیدرة است که سلطانِ اُستان المهرة عیسی بن علی بن عفرار در قشن و سقطری او را بزرگ داشت و لقب خاصّ الحیدّرة را برای تقدیر از عشق و فنایش در خدمت به وطن و هموطنانش و داوطلب شدن برای تقدیم خدمات بهداشتی به اهالی واحدة از دورترین جزایر یمنی در بیش از 60 سال، به وی بخشید. و از جمله نمونه های دیگر شیخ محمّد مهدی مولوی در عدن، و حاج عبدالله أنور در تعز که تجارت وسایل خانه و غیره می کرد، و غیر از ایشان چه از یمنی ها و چه از کسانی که وارد یمن می شدند.

دیانت بهائی حکم به زوجۀ واحد کرده است.

* آیا امکان دارد با مبادی و احکام دیانت بهائی آشنا شوم؟

- مبادی دیانت بهائی بیشمار است امّا در بارۀ احکام بهائی که با احکام اسلامی در یمن متفاوت است صحبت می کنم. ازدواج در دیانت بهائی محدود به یک زوجه است، تساوی حقوق رجال و نساء، طلاق لفظی و شفاهی حرام است،  و در صورتی که زوجین تقاضای طلاق نمودند یک سال تربّص معین می شود. تعلیم و تربیت اجباری یکی دیگر از این احکام است و اولویّت در آن برای دختران است، در دیانت بهائی یک شخص بعنوان فتوی دهنده و ملا و کشیش و راهب وجود ندارد بلکه مردم را به کار و یاد گرفتن حرفه و صنعتی دعوت می کند.

و مبادی و تعالیم بهائی زیاد است و برایم ممکن است ترتیب ملاقات شما را با یکی از بهائیان قدیمی برای شناخت بیشتر بهائیّت در یمن بدهم زیرا مانند حافظه ای برای تاریخ و دین بهائی در یمن به حساب می آید.

* هدف بهائیان در یمن چیست؟

- بهائیان سعی دارند که در ساختن جامعه و پیشرفت کشور خود و جامعه در یمن سهمی داشته باشند، تا آینده ای که لایق تاریخ و فرهنگ یمن است ساخته شود، و کاملا خیانت به کشور را رد می کنند بلکه دست به دست خواهران و برادران خود از پیشینی ها و قبائل و طایفه های مختلف در این ساختن ساعی هستند. اوّلین هدف دیانت بهائی ساختن منابع انسانی و انتشار فرهنگ دوستی و محبّت در جامعه و سعی در  رفع تعصّبات و برطرف نمودن اختلافات و خشونت است. بهائیان ایمان دارند که پرورش روحانی و مادی جامعه راهی است جهت پیشرفت کشور ایمان و حکمت.

* مطلب آخر

- از اهمیّت دادن شما به این مطلب تشکر می کنم و آرزو دارم که  پیام ما توسّط شما به گوش مسؤولینی که آزادی بقیۀ زندانیان بهائی در  دست آنهاست برسد، بهائیانی که مدّت 172 سال در منتهی درجۀ صلح و دوستی با افراد جامعۀ خود زندگی کردند و هیچ نوع اذیّت و نگرانی بوجود نیاوردند بلکه یکی از عوامل پیشرفت جامعه و خدمت به آن بدون هیچ قصد و غرضی بودند .