افزودن دیدگاه جدید

بسم الله الرحمن الرحیم سلام جناب سردبیر. من هرگاه اشتباهی انجام دهم صراحتا اعلام می کنم و هیچ ترسی از این کار ندارم. چراکه پذیرفتن اشتباه و عذرخواهی کردن در اسلام رفتار پسدیده ای است. معنای کامل شدن دین همان گونه کا شما فرمودید معنای واضحی دارد و من هم آن را قبول دارم. بحث اصلی بر سر تمام شدن نعمت است که در هنگام کمال هیچ یک از ادیان دیگر نیامده است. برای وجود داشتن معاد جسمی و آتش و حوری هم که حرف صریح قرآن نیازی به تغییر ندارد. کار مفسران هم صرفاً بررسی نکات صرفی و نحوی آیه و مقایسه با احادیث پیامبر (ص) و ائمه (ع) است. و در این باره خداوند با دلایل بسیاری سخن گفته است. برخی از این دلایل را در نظر قبلی گفتم و نیاز به ذکر دوباره نیست و در این جا دلایل دیگری ذکر می کنم: 1. "آیا انسان می‌پندارد که استخوان‌های او را هرگز جمع نمی‌کنیم؟ بلی ما قادریم (حتی) سر انگشتان او را هم درست گردانیم." (سوره قیامت، آیات 3 و 4) خداوند در این آیه به انگشت نگاری اشاره کرده است. (که علم روز است و همین می تواند نشانه ی به روز بودن قرآن باشد.) و با ذکر این معجزه اشاره بر قدرت خداوند دارد و این که با توجه به قدرت خداوند، جمع شدن جسم انسان مفهوم دور از ذهنی نیست. 2. "و برای ما مَثَلی آورد و آفرینش خود را فراموش کرد؛ گفت: «چه کسی این استخوان‌ها را که چنین پوسیده است زندگی می‌بخشد؟» بگر: «همان کسی که نخستین بار آن را پدید آورد و اوست که به هر (گونه) آفرینشی داناست.»" (یس 78 و 79) 3. "خداست آن که بادها را فرستاد تا ابری را پراکنده و دگرگون کرده سپس آن ابر را به سوی سرزمین مرده‌ای رانده و آنگاه زمین را که مرده بود، به وسیله‌ی آن زنده کردیم. زنده شدن در قیامت نیز چنین است." (فاطر،9) 4. "زنده را از مرده بیرون می‌‌آورد و مرده را از زنده بیرون می‌آورد، و زمین را بعد از مرگش زنده می سازد؛ و بدین گونه (از گورها) بیرون آورده می‌شوید." (روم، 19) 5. "آن‌گاه که مرگ یکی از آن‌ها فرا رسد می‌گوید: پروردگارا! مرا بازگردانید شاید عمل صالحی انجام دم، آن‌چه را در گذشته ترک کره‌ام. هرگز! این صرفاً سخنی است که او می‌گوید. و پشت سرشان برزخ و فاصله‌ای است تا روزی که برانگیخته شوند." (مؤمنون 99 و 100) 6. "پس خدا او را حفظ کرد از بدی‌های نیرنگ آنان و احاطه کرد آل‌فرعون را بدترین عذاب. آنان بر آتش عرضه می‌شوند هر بامداد و شامگاه و آن‌گاه که قیامت بر پا شود (ندا می‌رسد) وارد کنید آل‌فرعون را در بدترین عذاب) (غافر 45 و 46) 7. "ما مردگان را زنده می‌کنیم و اعمالی را که پیش فرستاده‌اند و آثار آن‌ها را ثبت می کنیم." (یس 12) 8. "و دمیده شود در صور پس بی‌هوش می‌شود هر که در آسمان‌ها و هر که در زمین است مگر کسانی که خدا بخواهد سپس بار دیگر در صور دمیده شود پس آنان ایستاده می‌نگرند و زمین به نور پروردگارش روشن می‌شود و نامه‌های اعمال را پیش می‌نهند و پیامبران و گواهان را حاضر می‌سازند و میان آن‌ها به حق داوری شود و به ایشان ستم نمی‌شود." (زمر 68 و 69) 9. "و در صور دمیده خواهد شد، پس به ناگاه از گورهای خود شتابان به سوی پروردگار خویش می‌آیند. می‌گویند: «ای وای بر ما، چه کسی ما را از آرامگاهمان برانگیخت؟ این است همان وعده‌ی خدای رحمان، و پیامبران راست می‌گفتند.»" (یس 51 و 52) 10. "ما ترازوهای دادگری را در روز قیامت برپا می‌کنیم پس به هیچ کس کمترین ستمی نشود و اگر (عمل انسان) به اندازه‌ی دانه‌ی خردلی باشد، آن را بیاوریم و ما برای حسابرسی کافی هستیم." (انبیاء 47) 11. "پس هر که به اندازه‌ى ذره‌اى نیکى کند آن را ببیند و هر کس به اندازه ذره ای (اندکی) کار بد به جا آورد آن را ببیند" (زلزال 7و8) 12. "اما کسی که کارنامه‌اش به دست راستش داده شود گوید بیایید نامه‌ی عمل مرا بخوانید." (حاقه19) 13. "و اما کسی که کارنامه‌اش به دست چپش داده شود گوید کاش نامه‌ی عمل من به من داده نمی‌شد." (حاقه 25) 14. "شما را از آن (زمین) خلق کردیم و به آن باز می‌گردانیم و شما را بار دیگر از آن خارج می‌کنیم." (طه 55) _______________________________________________ معنای این آیات واضح و روشن است و به طور کلی درباره‌ی برزخ، واقعه‌ی معاد و نامه‌ی اعمال صحبت می‌کنند، تنها ذکر این نکته کافیست که شماره‌های 10 تا 13 درباره‌ی نامه‌ی اعمال انسان صحبت می‌کنند و همان‌طور که می‌دانیم خداوند حکیم است و کار بیهوده انجام نمی‌دهد. پس ثبت کردن اعمال انسان‌ها بیهوده نیست و انسان‌ها به جزای کار خود می‌رسند. حتی معلم یک کلاس که تا حدودی عدالت دارد، دانش‌آموزی که نمره‌ی پایین می‌گیرد را تنبیه و دانش‌آموز خوب را تشویق می‌کند. ذکر آیات درباره‌ی اتفاقات قیامت و پاداش و جزا در این جا اضافی است و ما بسیای از آن‌ها را شنیده‌ایم اما بازهم شماره بعضی آیات را مینویسم. انشقاق 1 تا 5 و تکویر 1 تا 6 درباره‌ی وقایع آن و زمر 71 تا 74 اشاره‌ای به پاداش و جزاء دارد که البته آیات درباره‌ی این موضوع بسیار است. ____________________________________________________ قرآن لایه‌های بسیاری دارد و هر کس متناسب با توان خود از آن بهره می‌گیرد. در نظر قبل خدمتتان عرض کردم که سوره نحل آیه 44 حضرت محمد(ص) را به عنوان معلم قرآن معرفی می‌کند و عباراتی که شما اشاره کردید هم مطابق این آیه، اشاره به حضرت محمد(ص) دارد. ___________________________________________________ من در قرآن بسیاری از نظریات روز را دریافتم که در نظرات بعدی به هرکدام جداگانه می‌پردازم. که البته نشانه‌ی به روز بودن قرآن است. برای نمونه: "وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها" (سوره شمس آیات 1و2) در زمانی که همه‌ی جهان فکر می‌کردند ستاره‌ها میخ‌های کوفته شده در آسمان هستند، قرآن به تفاوت خورشید و ماه اشاره می‌کند. در آیه 1 سوره شمس به نور خورشید اشاره می‌کند (ضُحاها) و در آیه 2 این سوره به بازتاب نور خورشید توسط ماه اشاره دارد (تَلاها). ___________________________________________________ "آیا در قرآن تدبر نمی‌کنید اگر از نزد غیر خدا می‌بود در آن ناسازگاری بسیار می‌یافتند." (نساء 82) موفق باشید.