9. تشنهء جام بلا

تشنهء جام بلا

تشنه ی جام بلایم خوف اهریمن ندارم سست عهدان بیم جان دارند اما من ندارم
گر که از خویشم برانی یا که در پیشم بخوانی من بجز دامانت ای آرام جان مامن ندارم
تا بدل عشق تو را دارم ز کس پروا ندارم تا توئی یارو وفا دارم غم دشمن ندارم
ای خوشا رفتن براه وصل و دادن جان شیرین پای رفتن دارم اما همت رفتن ندارم
در غم نامردمی ها و ز جور فتنه کاران جان بلب دارم ولیکن زاری و شیون ندارم
تیغ در دست رقیب و حکم از آن حسودان من بزیر تیغ دشمن خوف جان و تن ندارم
از بلا دیگر مترسان جان درد آلود ما را من بدل خوف عدو را یک سر سوزن ندارم
اینکه در حیرت شدی از طاقت تاب و توانم من بغیر از جامه ی ایمان به تن جوشن ندارم
موج تایید الهی میرسد بر من دمادم ورنه من خود طاقت این سیل بنیان کن ندارم
کامکاران بار ارزانی شما را نقد هستی من که جز خار ستم سهمی در این گلشن ندارم
شعله بر جان بود و در بحر بلا می گفت سرکش
تشنه ی جام بلایم خوف اهریمن ندارم