«اوّلين سؤالی که جوابش را بايد پيدا کرد اين است که چگونه جهان کنونی را با اين مخاصمات عميقش ميتوان به جهانی ديگر تبديل کرد که همکاری و هم آهنگی بر آن مستولی باشد ؟ نظم جهانی را فقط بر اساس محکم اعتقاد به وحدت عالم انسانی ميتوان استوار ساخت و اين يک حقيقت روحانی است که به تأييد علوم بشری نيز رسيده است ، علوم مردم شناسی ، روانشناسی و کالبد شناسی، انسان را فقط يک نوع ميدانند . نوع انسان يکی است هر چند که در جنبه های ثانوی تفاوت های بيشماری داشته باشد . اذعان به اين حقيقت مستلزم ترک تمام انواع تعصّبات است . تعصّب قومی ، طبقاتی ، نژادی ، مذهبی ، وطنی و جنسی ، تعصّب ناشی از تقدّم در تمدّن مادّی و تعصّب در اعتقاد به برتری و افضليّت به هر سبب که باشد ، بايد تمام متروک و فراموش شود . قبول وحدت عالم انسانی اوّلين شرط ضروری و اساسی تغيير سازمان جهان و ادارهء آن بصورت يک کشور است که بمنزلهء وطن نوع انسان است . قبول عمومی اين اصل معنوی برای هر کوششی در راه تأسيس صلح جهانی ضرورت دارد. از اينجهت اصل وحدت عالم انسانی را بايد در سطح جهانی اعلان نمود و در مدارس تعليم داد و در هر کشوری پيوسته از آن حمايت کرد تا در بنای جامعهء بشری مقدّمات يک تغيير اصلی بر اساس وحدت فراهم شود»
بیانیه وعده صلح جهانی (ترجمه) ص ۱۹، ۲۰
افزودن دیدگاه جدید