پیام ۸ فوریه ٢۰۱۳ خطاب به بهائیان جهان

[A Persian translation of the message of the Universal House of Justice
dated 8 February 2013 to the Bahá'ís of the world]

ترجمه‌ای از پیام بیت ‌العدل اعظم الهی خطاب به بهائیان جهان (از: مرکز جهانی بهائی)

۸ فوریه ٢۰۱۳
ستایندگان اسم اعظم در سراسر عالم ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز،

این جمع در کمال مسرّت شاهد آنست که چگونه فرایندهای نقشۀ پنج‌ساله در جوامع مختلف بهائی روح خدمت را برمی‌افروزند و اشتیاق به اقدامات هدف‌مند را سبب می‌گردند. هر روز نمونه‌های مشهود حاکی از آن است که چطور ایجاد ارتباطات قلبی، آشنا ساختن نفوس با کلام الهی و دعوت آنان به مشارکت در بهبود اجتماع می‌تواند مآلاً موجب سعادت مردمان گردد. این جنبش دسته‌جمعی که خصوصیّات پویای آن به نحوی فزاینده‌ شناخته شده زمانی ملموس و محسوس می‌شود که عناصر نقشه در یک کوشش هماهنگ در سطح محدودۀ جغرافیایی تلفیق ‌گردد. یک چنین محدودۀ جغرافیایی هم برای احبّای مجرّب و هم برای کسانی که جدیداً با امر مبارک آشنا شده‌‌اند، از هر سنّ و هر پیشینه‌ای، میدانی است که در آن دوش به دوش هم کار کنند، یکدیگر را در خدمات همراهی نمایند و همگان را قادر سازند تا در اجرای نقشه مشارکت جویند.

در گسترۀ فعّالیّت‌های پرشور عالم بهائی یک پدیدۀ بارز یعنی مشارکت و کمک‌های قاطعانۀ جوانان عزیز در تمام قارّات توجّه خاصّ این جمع را به خود جلب کرده است. در این پدیده، تحقّق امیدی را که حضرت ولیّ محبوب امر الله "برای تقدّم و گسترش آیندۀ امر الهی" به جوانان داشتند و اطمینانی را که با آن "تمام مسئولیّت حفظ روح خدمت خالصانه در بین احبّا" را بر دوش آنان ‌می‌گذاشتند، مشاهده می‌نماییم. نکتۀ قابل توجّه دیگر تعداد جوانانی است که تنها بعد از ارتباطی مختصر با جامعۀ بهائی متعهّد انجام خدمات مهم و مؤثّری شده به سرعت به تمایل و کشش خود نسبت به مجهودات جامعه‌سازی امر مبارک پی‌می‌برند. در حقیقت، تفکّر در بارۀ جوانان بهائی و دوستان هم‌فکرشان و ملاحظۀ اشتیاق آنان برای پذیرفتن مسئولیّت‌ِ کمک به پیشرفت روحانی و اجتماعی اطرافیان خود، به خصوص نسل جوان‌تر از خودشان، موجب سرور موفور این مشتاقان است. در عصری که لهیب خودخواهی چنان فراگیر شده که حتّی گرایش‌های روحانی نیز با موازین پاداش و ارضای امیال شخصی سنجیده می‌شود، مشاهدۀ نفوسی بین سنین پانزده تا سی سالگی - گروهی که انظار مادّی‌گرایی متهاجم، قاطعانه بر آنان دوخته شده است -- و ملاحظۀ آنکه این عزیزان با الهام از بینش حضرت بهاءالله حاضرند احتیاجات دیگران را بر نیازهای خود رجحان دهند مایۀ بسی دل‌گرمی است. اینکه جوانانی چنین نیک‌اندیش با مساعی خود و هم‌چنین از طریق تحرّکی که فعّالیّت‌هایشان به تمامی جامعه می‌بخشد، با این کارآیی به کوشش‌های جامعه در همه جا کمک می‌کنند، نشانۀ امیدبخشی از تسریع مطلوب در این کار است.

دست‌آوردهای دو سال گذشته باید نه فقط در سال‌های پایانی نقشۀ کنونی بلکه در سال‌های باقیماندۀ اوّلین قرن عصر تکوین نیز به مراتب افزون‌تر گردد. به منظور پیشبرد این مشروع عظیم و دعوت از جوانان عصر حاضر برای به عهده گرفتن کامل مسئولیّت‌هایی که باید در این فرصتِ زودگذر ایفا نمایند، برگزاری ۹۵ کنفرانس جوانان را بین ماه‌های ژوئیّه و اکتبر در نقاط زیر که سراسر کرۀ ارض را در بر می‌گیرد اعلام می‌داریم: استانبول (2)، اکرا، اُکلند، اَگوئاسکالینتس، اواگادوگو، اوتاوالو، اَوکلند، اولان‌باتار، آپیا، آتلانتا، آدیس‌ آبابا، آلماتی، آنتاناناریوو، باتامبانگ، باکو، بانگویی، برازیلیا، بردیا، بریج‌تاون، بنگلور، بوبانسور، بوپال، بوستون، بوکاوو، پاتنا، پاریس، پرت، پنجگنی، پورت‌ دیکسون، پورت‌ مورسبی، پورتوپرنس، پورت‌ویلا، تاراوای جنوبی، تفلیس، تورونتو، تیرانا، تیولو، جاکارتا، چنای، چیبومبو، خجند، دارالسّلام، داکا، داکار، دالاس، دانانه، دنیپروپتروفسک، دورهام (ایالات متّحدۀ امریکا)، دی‌داناو، ژوهانسبورگ، سان دیگو، سان سالوادور، سانتیاگو، سبرانگ ‌پرای، سپله، سرح، سن خوزه (کاستاریکا)، سن خوزه سیتی (فیلیپین)، سیدنی، شیکاگو، فرانکفورت، فینیکس، کدوگناوا، کارتاگنای کلمبیا، کالی، کامپالا، کانانگا، کراچی، کلکته، کنوآس، کوچابامبا، کوچینگ، کیشیناو، کینشاسا، گواتی، لائه، لکهنو، لندن، لوبومباشی، لیما، ماتوندا سوی، مادرید، ماکائو، مانیلا، مسکو، موزوزو، موینیلونگا، نادی، نایروبی، نیو دهلی، ورونا، ونکوور، هلسینکی، یائونده. از همۀ جوانانی که روش‌ها و ابزار این نقشه را وسیله‌ای مؤثّر و نیرومند برای حرکت به سوی یک اجتماع بهتر می‌بینند دعوت می‌نماییم که در این گردهمایی‌ها شرکت نمایند. و از دیگر پیروان حضرت بهاءالله دعوت می‌کنیم که از مشارکت جوانان عزیزی که آن همه انتصارات منوط به کوشش‌های آنان است، صمیمانه حمایت نمایند.

دوستان محبوب، برای هر نسلی از مؤمنین جوان فرصتی مغتنم پیش می‌آید تا خدمتی منحصر به زمان خود به مقدّرات عالم انسانی ارائه دهد. برای نسل حاضر زمان آن فرا رسیده است که به تأمّلی عمیق پردازد، تعهّدی جدید نماید و خود را برای یک زندگی سراسر خدمت و مشمول مواهب لاتحصای الهی آماده نماید. در ادعیۀ خود در اعتاب مقدّسۀ علیا از جمال اقدس ابهی مسئلت می‌نماییم که از میان اجتماع سرگردان و پریشان بشری، نفوسی خالص و بصیر را مبعوث فرماید: جوانانی که خلوص و صداقت‌شان بر اثر توجّه به عیوب دیگران مخدوش نگردد و تمرکز بر قصور و کمبودهای خود، آنان را از تحرّک باز ندارد؛ جوانانی که سرمشق‌شان حضرت عبدالبهاء و سعی‌شان بر این خواهد بود که "محرومان ناسوت را محرمان لاهوت" گردانند؛ جوانانی که وقوف‌شان بر نقایص و نارسایی‌های کنونی جامعۀ بشری، آنان را به کناره‌گیری از اجتماع سوق ندهد بلکه به کوشش برای تقلیب آن مصمّم سازد؛ و جوانانی که به هر قیمت، از نادیده گرفتن بی‌عدالتی‌های فراوان اجتماعی به هر شکل و صورتی، امتناع ‌ورزند و با جدّیّت تلاش نمایند تا "انوار عدل عالم را احاطه نماید."

[امضا: بیت العدل اعظم]